Wil je aan een goed doel geven?

Super!

Natuurlijk wil je dan ook dat jouw steun daadwerkelijk aankomt. Daarom lees je in dit artikel vijf principes die jou helpen met het uitkiezen van de beste goede doelen.

Deze principes voorkomen niet alleen dat jouw geld terecht komt in de zakken van een of andere hoge pief. Nee, ze zorgen er zelfs voor dat jouw hulp maximaal goed doet.

Deze principes komen van Effectief Altruïsme, een beweging die de nadruk legt op de effectiviteit van hulp. Zo geef je met je hart, én met je brein.

Dit zijn ze…

#1: Hoeveel Mensen Beïnvloedt Jouw Keuze, En In Hoeverre?

Ooit afgevraagd hoe duur het is om een blindengeleidehond op te leiden?

Het antwoord: Zo’n 40.000 euro.

Nu is het ongetwijfeld goed om deze honden op te leiden. Maar als effectief altruïst willen we meer dan goed doen. We willen maximaal goed doen.

Een kritische houding is daarom essentieel. Een belangrijke vraag is dus: Wat zouden we nog meer kunnen met zo’n bedrag.

Een alternatief is medicijnen kopen tegen trachoom. Dat is een ziekte in ontwikkelingslanden die slachtoffers blind maakt. Medicijnen hiertegen zijn gelukkig spotgoedkoop en makkelijk toe te dienen.

Hoeveel mensen kunnen van deze ziekte genezen worden voor 40.000 euro?

Het antwoord: Zo’n 1100 mensen.

Dit is een typisch voorbeeld van de keuzes die effectief altruïsme ons voorlegt. Je kunt je geld maar één keer uitgeven, dus is het cruciaal om te kijken naar de verschillende mogelijkheden van jouw bijdrage.

Zoals je namelijk net hebt gezien, kan jouw keuze het verschil maken in de impact voor 1 of 1100 mensen.

Tijd voor een 2^de principe om jouw bijdrage nog beter te maken…

#2: Welke Hulp Maakt De Meeste Impact?

De ene interventie is beter dan de andere. Zo lijken sommige interventies goed, maar blijken achteraf gezien niet te werken.

Andere interventies werken redelijk. Maar zouden er ook interventies bestaan die ongelooflijk effectief zijn?

Jazeker!

Vaak zijn het zelfs interventies waarvan je niet zou verwachten dat ze zo effectief zijn.

Laten we er eens drie bekijken:

• Het verschaffen van malarianetten: Onderzoek laat zien dat malarianetten bijzonder effectief zijn. Verder zijn ze ook goedkoop. Dit samen maakt het verschaffen van malarianetten ongelooflijk kosten-efficiënt.
• Kinderen Ontwormen: Het klinkt absoluut niet fancy, maar werkt wel. De reden hiervoor is hetzelfde als bij malaria: De bestrijding ervan is goedkoop. Hierdoor is het ontwormen van kinderen ook een enorm kosten-efficiënte interventie.
• Direct geld geven: Wat laat onderzoek zien? Dat mensen vaak zelf het beste weten waar ze geld voor nodig hebben.

Ook handig om te weten: Welke interventies NIET werken. Dit zijn er een paar:

• Fairtrade: Onderzoek laat zijn dat fairtrade weinig tot geen nut heeft. Het geld komt namelijk nauwelijks aan bij de mensen die het het meeste nodig hebben. In dit artikel wordt uitgebreid uitgelegd hoe dit kan.
• Sweatshops boycotten: Werken in sweatshops is absoluut verschrikkelijk. Toch is het boycotten hiervan een slecht idee. In veel landen zijn de alternatieven (mijnwerk, prostitutie of criminaliteit) namelijk nog verschrikkelijker. Bovendien zijn economen het erover eens dat sweatshops goed zijn voor de economie, waardoor armoede juist wel bestreden wordt. Dit artikel gaat hier dieper op in.

Nu je dit weet, is het tijd voor het volgende principe. Een principe wat helaas te vaak over het hoofd gezien wordt.

#3: Wordt Het Probleem Genegeerd?

Stel je bent dakloos, het is winter en je hebt geen jas.

Geeft iemand je dan een jas? Geweldig. Die persoon heeft waarschijnlijk zelfs je leven gered.

Stel je nu voor dat je een 2^de jas krijgt. Deze is nog steeds handig. Met een beetje moeite trek je twee jassen aan voor extra warmte of je gebruikt hem als reservejas. Maar is de jas echt nog levensreddend? Niet echt.

Krijg je nu nog een 3^e jas? Dan heb je daar weinig meer aan. Het is eerder extra gewicht wat je mee moet sjouwen.

Dit, het principe dat teveel hulp na een tijdje nadelig wordt, heet ‘The law of diminishing returns’.

Bij goede doelen geldt dit ook. Hulp maakt vaak de meeste impact bij problemen waar nog weinig aan wordt gedaan. Hier is hulp namelijk het hardste nodig.

Zo. Tijd voor het volgende principe. Een die net zo vaak over het hoofd wordt gezien…

#4: Wat Zou Er Anders Gebeuren?

Probeer je eens een typische wereldverbeteraar voor te stellen. Zo’n idealist die alles doet voor een betere wereld.

Waarschijnlijk heb je nu een persoon in je hoofd die vooral vrijwilligerswerk doet, en geen rijke zakenman in strak pak.

Toch kan het júist de zakenman zijn die ongelooflijk veel voor de wereld doet.

Hoe?

Heel simpel. Zoals je inmiddels weet, maakt hulp vaak de meeste impact bij de allerarmste landen. Daarnaast zijn er ook goede doelen die gespecialiseerd zijn om met jouw geld zoveel mogelijk impact te maken.

Indien goede doelen dus met jouw uurloon meer impact kunnen maken dan jij als vrijwilligerswerker, is het efficiënter om te werken en een deel van je inkomen aan goede doelen te geven.

Gebeurt Dit Ook Echt?

Ja. Jason Trigg is hier een voorbeeld van. Trigg is namelijk ook een idealist, en een genie. Hij studeerde informatica af op MIT, cum laude.

Dus wat deed hij om de wereld te redden? Werken bij een non-profit organisatie?

Nee.

Hij nam een baan bij Wall Street. Bij een hedge-fund gespecialiseerd in high-frequency trading. Daar verdiende hij miljoenen, om de helft vervolgens weg te geven aan goede doelen.

Het is niet de meest vanzelfsprekend optie voor wereldverbeteraars. Wel een enorm effectieve optie. Op deze manier heeft Trigg duizenden euro’s aan The Against Malaria Foundation gedoneerd, en zo vele levens gered.

#5: Is Het Rationeel Om Een Risico Te Nemen?

Nu vraag je je misschien af:

En klimaatverandering dan? Of andere problemen? Problemen waarvan we niet precies weten hóe we ze moeten oplossen, maar wel dát we ze moeten oplossen?

Ook daar is in effectief altruïsme ruimte voor. Het is namelijk prima mogelijk om risico’s te nemen én rationeel te zijn.

Hoe?

Simpel. Wanneer de verwachtte uitkomst van een interventie zó goed is, dat het de moeite waard is zelfs wanneer de kans van slagen klein is.

Een voorbeeld hiervan zijn klimaatinterventies. Er zijn simpelweg zoveel mensen die baat hebben bij het reduceren van klimaatverandering, dat het de moeite waard is hier iets tegen te doen. Zelfs wanneer we nog niet precies weten hoe.

Waar geldt dit principe nog meer sterk?

Bij alle interventies gericht op het voorkomen van het uitsterven van de mens.

De logica is als volgt:

In de toekomst kunnen er nog miljarden mensen leven. Wanneer we uitsterven niet. Voorkom je dus dat de mensheid uitsterft, dan redt je al deze mensen.

(overigens moet wel gezegd worden, dat een hoop mensen het niet eens zijn met deze logica)

Een voorbeeld hiervan is The Future Of Life Institute. Dit is een organisatie die zich bezighoudt met zo’n beetje alles wat de mensheid bedreigt.

Denk aan:

• De ontwikkeling van kwaadaardige AI
• Ernstige klimaatverandering
• Biochemische wapens

Vind je risicobeperking van biochemische wapens toch net niet passen in het straatje van goede doelen?

Geen probleem. Effectief Altruïsme is ook niet opgericht om tegen mensen te zeggen wat goed of fout is. Uiteindelijk hangt je keuze ook af van jouw persoonlijke waardes. Of je bijvoorbeeld dierenlevens of mensenleed belangrijker vindt, daar kan niemand iets over zeggen.

Maar heb je eenmaal besloten wat jij belangrijk vindt?

Dan kunnen deze principes je enorm goed helpen om er ook voor te zorgen dat je daadwerkelijk impact maakt.

P.S. vond je dit interessant? Zou je meer willen lezen of effectief altruïsme?

Lees dan het boek ‘Doing good better’ van William MacAskill. De hierboven genoemde vijf principes, zijn voornamelijk op zijn boek gebaseerd.